Przejdź do zawartości

Luděk Bukač

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luděk Bukač
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1935
Uście nad Łabą

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 2019
Praga

Obywatelstwo

czeska

Pozycja

napastnik

Luděk Bukač (ur. 4 sierpnia 1935 w Uściu nad Łabą, zm. 20 kwietnia 2019 w Pradze) – czeski hokeista grający na pozycji napastnika, reprezentant Czechosłowacji, trener hokejowy. Znany z konsekwentnego stosowania praktyk i teorii w hokeju na lodzie. W latach 1998–1999 selekcjoner reprezentacji Polski.

Przebieg kariery klubowej

[edytuj | edytuj kod]

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Luděk Bukač karierę rozpoczął w juniorach LTC Praga, skąd przeniósł się do ČLTK Praga, gdzie w 1949 roku rozpoczął profesjonalną karierę, w którym grał do 1958 roku. Następnie w 1959 roku został zawodnikiem Sparty Praga, z którym dwukrotnie zdobył Puchar Tatrzański (1959, 1960) oraz w sezonie 1960/1961 zdobył brązowy medal mistrzostw Czechosłowacji. Sukces ten powtórzył w następnym sezonie w barwach Dukla Jihlava, którego reprezentował w latach 1961–1963. Potem wrócił do Sparty Praga, z którym zdobył wicemistrzostwo (1967) oraz brązowy medal mistrzostw Czechosłowacji (1965) i w którym w 1967 roku zakończył karierę. Łącznie w ekstralidze czechosłowackiej w ciągu 13 sezonów rozegrał 330 meczów, w których strzelił 153 gole.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Luděk Bukač łącznie w latach 1960–1963 w reprezentacji Czechosłowacji rozegrał 30 meczów, w których strzelił 11 goli. Z reprezentacją Czechosłowacji zdobył w Szwajcarii wicemistrzostwo świata (1961 – 7 meczów, 2 gole) oraz brązowy medal wicemistrzostwo świata (1963 – 5 meczów, 3 gole) w Sztokholmie.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Rok Drużyna Turniej Miejsce M G
1961  Czechosłowacja Int. - 2 0
1961  Czechosłowacja 2 7 2
1962  Czechosłowacja Int. - 9 4
1963  Czechosłowacja Int. - 7 2
1963  Czechosłowacja 3 5 3
Ogółem jako senior 30 11

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Luděk Bukač po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął karierę trenerską, w której odnosił zdecydowanie większe sukcesy. W latach 1967–1969 trenował Spartę Praga, z którym w sezonie 1967/1968 zdobył brązowy medal mistrzostw Czechosłowacji. Następnie był trenerem VSŽ Koszyce (1969–1970) i Motoru Czeskie Budziejowice (1971–1973). W 1973 roku wrócił do Sparty Praga, z którym zdobył wicemistrzostwo (1974) i brązowy medal mistrzostw Czechosłowacji (1977) oraz Puchar Tatrzański w sezonie 1980. W 1980 roku odszedł z klubu.

W latach 1979–1980 był asystentem Karela Guta, a w latach 1980–1985 w reprezentacji Czechosłowacji, która pod wodzą Bukača odniosła szereg sukcesów na międzynarodowych imprezach: mistrzostwo (1985 jako gospodarz), wicemistrzostwo (1982, 1983) oraz brązowy medal mistrzostw świata (1981), a także srebrny medal igrzysk olimpijskich 1984 w Sarajewie oraz 3. miejsce w Canada Cup 1981.

Potem w latach 1986–1991 prowadził występującą wówczas w Grupie B mistrzostw świata reprezentację Austrii, która pod jego wodzą ani razu nie awansowała do Grupy A tego turnieju oraz wystąpiła na igrzyskach olimpijskich 1988 w Calgary (10. miejsce). Potem w latach 1991–1994 prowadził reprezentację Niemiec, która pod jego wodzą zajęła 6. miejsce na igrzyskach olimpijskich 1992 w Albertville oraz wystąpiła w trzech turniejach o mistrzostwo świata: (1992 – 6. miejsce, 1993 – 5. miejsce, 1994 – 9. miejsce)

W 1994 roku został selekcjonerem reprezentacji Czech, z którą w 1996 w austriackim Wiedniu zdobyła mistrzostwo świata. Po nieudanym dla reprezentacji Czech Pucharze Świata 1996, w którym odpadła w fazie grupowej, Bukač podał się do dymisji.

W 1997 roku wraz z Janem Eysseltem przyjechał do Polski, by objąć stanowisko dyrektora, a Eysselt selekcjonera reprezentacji Polski[1]. Po nieudanych mistrzostwach świata 1998 Grupy B w Słowenii, na których reprezentacja Polski zajęła 7. miejsce, Bukač zastąpił Jana Eysselta na stanowisku selekcjonera reprezentacji Polski, która pod jego wodzą zajęła 7. miejsce na mistrzostwach świata 1999 Grupy B w Danii. Po tym turnieju Luděk Bukač przeszedł na emeryturę.

Inna działalność

[edytuj | edytuj kod]

Luděk Bukač jeszcze w czasie kariery zawodniczej odbywał staże trenerskie w kanadyjskim klubie ligi CPHLOklahoma City Blazers w 1965 roku oraz w radzieckim CSKA Moskwa w 1966 roku. Jest także autorem około 30 artykułów naukowych i podręczników metodycznych, tym wraz z Vladimírem Šafaříkiem współautorem książki pt. Obrana v ledním hokeji (pl. Obrona w hokeju na lodzie). W Czechosłowacji i za granicą opublikował ponad 100 artykułów naukowych. Wykładał na seminariach i na uniwersytetach w Kanadzie, Szwecji, Finlandii, Szwajcarii, Włoch i Austrii. Po zakończeniu kariery trenerskiej był stałym gościem w studiu podczas transmisji meczów reprezentacji Czech podczas imprez międzynarodowych. W 2003 roku wziął udział w filmie dokumentalnym pt. Hokej v srdci – Srdce v hokeji (pl. Hokej w sercu – Serce w hokeju).

W 1991 roku wraz z synem Ludkiem jr. założył szkołę hokeja na lodzie, a w 1999 roku zgłosił chęć kandydowania na stanowiska prezesa Czeskiego Związku Hokeja na Lodzie (ČSLH)[2].

Zmarł 20 kwietnia 2019 roku w wieku 83 lat[3].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze

[edytuj | edytuj kod]
Sparta Praga
Dukla Jihlava
Reprezentacyjne

Trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
Sparta Praga
Reprezentacja Czechosłowacji
Reprezentacja Czech

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego syn Luděk jr (ur. 1967) jest również trenerem hokejowym[4].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Obrana v lednim hokeji, Wydawnictwo „Olympia”, 1971[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]